आफू विदेश गएनन्, तर आफ्नै देशको ढुंगा विदेशसम्म पुर्‍याए

प्रतिक ढकाल २०८२ भदौ २ गते १६:२७

के ढुंगा पनि सपना बोकेर विदेश पुग्न सक्छन् त? के नेपालका हिमालभित्र लुकेका चट्टानहरू केवल यात्रुका आँखामा देखिने दृश्य मात्र हुन्, कि तिनै ढुंगामा नेपालको भविष्य बोकेर विश्व बजारमा प्रतिस्पर्धा गर्ने क्षमता छ? यी प्रश्नहरूको जवाफ खोज्ने आँट दुई युवाले गरे, अनुराघ महत र सिम्रन श्रेष्ठले। उनीहरूले हिमालयन कृष्टल हाउसमा सम्भावना देखे र देखेको सम्भावनालाई केवल विचारमा सीमित नराखी काममार्फत जीवन्त बनाए।

अनुराघ र सिम्रनको यात्रा कुनै सम्पन्न परिवारको सजिलो बाटोबाट सुरु भएको होइन।  सिम्रनले आफ्ना घरपरिवारमा अघिल्लो पुस्ताले ढुंगा र गहनासँग सम्बन्धित काम गरेको देखेकी थिइन्। त्यही अनुभवले उनलाई ढुंगालाई फरक दृष्टिकोणले हेर्ने नजर दियो। सिम्रन भन्छिन्, “म सानैमा ठूलो बुबाले ढुंगाको काम गर्दै गरेको देख्थेँ, त्यतिबेला मलाई ढुंगा साधारण लाग्थ्यो तर पछि बुझें, यसभित्र त अनन्त कथा लुकेको रहेछ, त्यसलाई नयाँ शैलीमा प्रस्तुत गर्न सकिन्छ।”

अर्कोतर्फ, अनुराघ भने पढाइसँगै जीविकोपार्जनको लागि पठाओ चलाइरहेका थिए। बिहान कलेज, बेलुकी पठाओ, कहिलेकाहीँ थकाइले भतभती पोल्ने शरीर, तर आँट भने कहिल्यै नथाक्ने। उनले त्यही सानो मेहनतबाट कमाएको पैसालाई बचत गर्दै गए। अनुराघ सम्झन्छन्, “पठाओ चलाउँदा पैसाभन्दा बढी मैले सिकेको कुरा धैर्य थियो, ग्राहकलाई समयमै पुर्‍याउन सकेन भने गुनासो आउँथ्यो, तर यदि इमानदारीका साथ काम गरे भने विश्वास पनि बन्थ्यो। यही कुरा म अहिलेको व्यवसायमा पनि लागू गर्छु।”

शुरुवात खासै ठूलो थिएन। केवल एउटा सानो इन्स्टाग्राम पेज, जहाँ उनीहरूले ढुंगाबाट बनेका केही आकर्षक सामग्रीका तस्बिरहरू राख्थे। सुरुमा त आफ्ना साथीभाइले मात्र हेर्ने, कहिलेकाहीँ रमाइलो मान्ने, कहिलेकाहीँ खरिद गर्ने। तर डिजिटल युगको शक्ति अपार छ। सानो इन्स्टाग्राम पेज हरेक दिन नयाँ दर्शकसम्म पुग्दै गयो, विदेशी ग्राहकहरूको नजरमा पर्यो, अनि हरेक सन्देशसँगै नयाँ अर्डर आउन थाल्यो। त्यसरी एउटा सामान्य प्रयासले अन्तर्राष्ट्रिय बजारमा नयाँ ढोका खोल्यो।

सिम्रन भन्छिन्, “हामीले ढुंगामा सम्भावना देख्यौँ, अरूले देखेनन् तर हामीले देख्यौँ, किनकि हामीलाई लाग्यो ढुंगा मात्रै होइन, यो त हाम्रो संस्कृति हो, हाम्रो पहिचान हो, जसलाई संसारले अझै चिन्न बाँकी छ।”

आज उनीहरूको उत्पादन जापान, चीन र अरू मुलुकसम्म पुगेको छ। ग्राहकले किन्नेबेला केवल गहना मात्र किन्दैनन्, उनीहरूले नेपाललाई आफूसँगै बोकेर हिँड्छन्। अनुराघ गर्वका साथ भन्छन्, “जब जापानको एउटा ग्राहकले मलाई भन्नुभयो यो ज्वेलरीले मलाई हिमाल सम्झाइरहन्छ – त्यतिबेला मैले महसुस गरेँ, हामीले नेपाललाई विश्वमा पुर्‍याउन थालेका छौँ।”

उनको व्यवसायलाई अझ अनौठो बनाउने कुरा के हो भने उनीहरूको ठूला पसल छैनन्। एउटा सानो इनहाउस मात्रै छ, त्यहीँबाट सबै काम हुन्छ। तर डिजिटल बजारको अद्भुत प्रयोगले उनीहरूलाई भौतिक सीमाभन्दा पर पुर्‍यायो। इन्टरनेटमा राखिएको एउटा तस्बिर, एउटा कथा, एउटा ग्राहकसँगको प्रत्यक्ष संवादले उनीहरूको उत्पादनलाई महाद्वीपपार पुर्‍याउन सहयोग गर्‍यो।

तर यो यात्रा केवल सफलताको कथा मात्र होइन। कठिनाइहरू पनि धेरै आए। सुरुमा ढुंगाको गुणस्तरबारे प्रश्न उठ्थे, विदेशी ग्राहकले नेपालजस्तो मुलुकबाट पठाइएका सामानलाई कत्तिको विश्वास गर्ने भन्ने चिन्ता थियो, कहिलेकाहीँ ढुवानीमै समस्या आउँथ्यो। तर अनुराघ र सिम्रनले हार मानेनन्। सिम्रन भन्छिन्, “हामीलाई सुरुमा कसैले सोध्थे – नेपालबाट बनेको गहना कसले किन्छ र? तर म भन्थें – यदि गुणस्तर राम्रो छ भने, यदि त्यसमा कथा छ भने, संसारभर मानिसहरूले चिन्छन्।”

आज उनीहरू आफूलाई मात्र होइन, अन्य युवालाई पनि प्रेरित पारिरहेका छन्। धेरै युवाले विदेश जानु मात्र जीवनको बाटो ठान्छन्, तर अनुराघ र सिम्रनले देखाएका छन् – नेपालमै असीमित सम्भावना छ। अनुराघ भन्छन्, “विदेश जानु सजिलो विकल्प होला तर आफ्नो देशमै बसेर केही बनाउन सक्नु सबैभन्दा ठूलो गर्व हो।”

उनको कथा सुन्दा लाग्छ, एउटा साधारण ढुंगा पनि विश्व बजारमा नेपाली पहिचान बोकेर जान सक्छ। एउटा ढुंगालाई गहनामा ढाल्दा त्यसमा केवल चमक मात्र हुँदैन, त्यसमा एउटा देशको आत्मा मिसिएको हुन्छ।

यसरी, अनुराघ महत र सिम्रन श्रेष्ठले हिमालयन कृष्टल हाउसमा सम्भावना देखे, त्यसलाई गहनामा ढाले, गहनालाई डिजिटल संसारमा उतारे, अनि डिजिटल संसारबाट संसारभर पुर्याए। उनीहरूको यात्रा केवल व्यवसायको यात्रा होइन, यो नेपाली युवाको आँट, दृढता र सम्भावनाको यात्रा हो।

प्रतिक्रिया

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *